- anadan olmaq
- 【動】生まれる､ 誕生する[ｳﾏﾚﾙ､ ﾀﾝｼﾞｮｳｽﾙ]
Cəfərov Vüqar Tofiq oğlu 1963-cü ildə Ağdam rayonunun Qazanlı kəndində anadan olub. — ヴガール・トーフィグオグル・ジャーファロフは､ 1963年にアグダム地方のグザンル村で生まれた。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
anadan olmaq
Look at other dictionaries:
olmaq — 1. Müstəqil feil kimi aşağıdakı mənalarda işlədilir: a) yaşamaq, sakin olmaq, ömür sürmək. İki il Bakıda oldum. O, yataqxanada olur. Siz hansı küçədə olursunuz? – Mərcan xanım uzaqda olmurdu. T. Ş. Simurq; b) mövcud olmaq, var olmaq. İnsan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dünya — is. <ər.> 1. Bir küll olaraq maddənin bütün formalarının məcmusu; kainat. Dünyanın əmələ gəlməsi. 2. Yer kürəsi, yer üzü, aləm. Dünyanın qitələri. Dünyanı dolaşmaq. Dünyada elə bir qüvvə yoxdur ki, bizə qalib gəlsin. – Bütün dünyanı gəzsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ana — is. 1. Övladı olan qadın. Ana məhəbbəti. Mehriban ana. Bütün qədim şairlər analarının südü ilə yoğrulmuş dildə yazırdılar. – Anasına bax, qızını al. (Məsəl). <Zeynəb:> Eh, Dilrüba, sən özün də ana olacaqsan. M. S. O.. Gəlinin sözləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doğulmaq — f. 1. Anadan olmaq, dünyaya gəlmək. Nizami 1141 ci ildə doğulmuşdur. – Tutalım sən o vaxt olmamısan; Anadan, ya ki heç doğulmamısan. A. S.. Şad oldum o gün ki, sən doğuldun; Min şükr elədim ki, oğlum oldun. M. Ə. S.. 2. məc. Törəmək, meydana… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düz — 1. sif. Enişi, yoxuşu, çuxuru, təpəsi olmayan, hamar (səth haqqında). Düz yer. Düz çöl. Düz meydança. Düz döşəmə. Düz taxta. 2. is. Düzən, çöl, düzəngah, düzənlik. Mil düzü. Cıdır düzü. Düzlərdə yaşayan əhali. – Cücələrim gəzə gəzə; Səhər hindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübtəla — sif. <ər.> 1. Aludə, düçar, giriftar, tutulmuş. Kimə kim, dərdimi izhar qıldım, istəyib dərman; Özümdən həm betər bir dərdə onu mübtəla gördüm. F.. <Fərman:> Aya, görəsən, o da mənim kimi dərdə mübtəladır, ya salamatdır? Ə. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zühur — <ər.> Zahir olma, meydana çıxma, görünmə, çıxma. Günəşin zühuru. Ayın zühuru. – Hər zərreyi zahirin zühuri; Bir özgəyə bağlıdır zəruri. F.. <Soltanın> bu nagahani zühuru Durnada heç bir təəccüb . . doğurmadı. İ. Ə.. Zühur etmək –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaş — 1. is. 1. Doğuluş, dünyaya gəlmə günündən keçən vaxt, il; insanın, heyvanın, bitkinin böyüməsində, inkişafında dövr; ömür. Bir yaşda olan adamlar. Yaşın neçədir? İnəyin üç yaşı var. – Ağıl yaşda deyil, başdadır. (Ata. sözü). Nola xəm olsa qəddim … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
